Candida albicans is van nature een gistcel, een component van de intestinale flora. Micro organismen, zoals acidofilus en bifidum, zorgen voor het correct functioneren van deze darmflora en belemmeren de overheersing van pathogene elementen. Echter, door diverse oorzaken kan de darmflora haar balans verliezen en kunnen mutaties van het dimorfe, commensale organisme candida albicans, parasitair en dan dominant worden. In feite muteert de candida albicans-cel van een schimmelachtige gístcel tot een gistachtige schimmel. Als gevolg van degeneratie en opvolgende penetratie van het darmslijmvlies kan deze schimmel vervolgens in de bloedbaan komen: er dreigt het candida—syndroam Chronische mucocutane candidiasis is in de zgn. reguliere geneeskunde geen onbekend beeld, maar bij dit beeld is sprake van recidiverende en persisterende oppervlakkige candida— infecties van de huid, nagels en slijmvliezen. Aanzienlijk minder bekend in de reguliere geneeskunde is het candida-syndroom, waarbij sprake is van uitzaaiing van de candida albicans-schimmel in het‘ weefsel; met andere woorden de pathogene, gemuteerde gistcel heeft zich, in eerste instantie veelal vanuit de darm, via de bloedbaan z’n het lichaam verspreid en zich vervolgens gekoloniseerd in organen, bindweefsel en dergelijke. Deze situatie blijkt inmiddels bij zeer veel mensen voor te komen. In de VS schat men dat in de groep personen met chronische gezondheidsklachten twee van de drie patiënten aan dit syndroom lijden. Geconcludeerd mag worden, dat pathogene candida het ziektebeeld van de jaren tachtig en negentig aan het worden is, waarbij overigens wel opgemerkt moet worden dat momenteel veel candida wordt gediagnostiseerd die voorheen niet werd onderkend. Het is een bijkomend probleem voor de candida-patíënt‘ dat de reguliere geneeskundige, met name de huisarts, zijn problemen veelal niet begrijpt. Dit vloeit enerzijds voort uit‘ het‘ gegeven dat het pathogene candida-beeld regulier-klinisch vrijwel niet is vast te stellen, en anderzijds uit de feitelijke omstandigheid dat universitair onderwijs leert dat de candida albicans-cel niet in het bloed kan voorkomen. Veel candida-patiënten krijgen dan ook ten onrechte het stempel ’psychisch’ opgedrukt.
Oorzaken van het candida-syndroom
De volgende factoren gelden als de belangrijkste veroorzakers:
- Langdurig gebruik van antibiotica;
- Langdurig gebruik van immuno-suppresieve medicamenten, zoals synthetische cortison-preparaten;
- Langdurig negatieve stress-situaties;
- Langdurig gebruik van onvolwaarige voeding;
- Langdurige blootstelling aan in- en uitwendige vervuilingsprocessen;
- Post-virale syndromen.
Het spreekt vanzelf dat in de meeste gevallen een combinatie van één of meer van de hiervoor genoemde factoren de boosdoener is.
Het verloop van het candida-syndroom
Nadat de candida-gistcel of –schimmel zich in de bloedbaan heeft begeven, zijn er meerdere situaties mogelijk:
- Het tegen deze organismen werkzame immuunsysteem in het bloed (eosinofiele granulocyten, monocyten, macrofagen) functioneert voldoende en vernietigt de voor het bloed vreemde substanties.
- Het immuunsysteem in het bloed is niet competent genoeg om op termijn de continue aanvoer van gistcellen c.q. schimmels in de bloedbaan te beheersen. Thans is er een kans dat de gistcellen muteren in een sterk parasitaire vorm, de echte schimmelvorm (zwamvormen), die zich trachten te koloniseren in de weefsels en organen.
- Het hangt vervolgens van de kwaliteit van het afweersysteem van de diverse weefseldelen af in hoeverre de candida-schimmels thans deze weefsels zullen penetreren. Vermoed wordt echter, dat op langere termijn vrijwel geen enkel weefseldeel deze penetratie kan voorkomen (in het Centre for Disease Control in Atlanta, VS beschikt men over dia’s en foto’s van candida-kolanisatie in achthonderd verschillende weefseldelen!).
De symptomen van het van het candida-syndroom
Een overzicht van de symptomen kan als volgt naar hoofdgroepen worden ingedeeld:
- spijsverteringsklachten, zoals maagklachten, gasvorming, constipatie of diarree, buikpijn;
- klachten, verband houdende met een over reactief immuunsysteem, zoals allergieën; tevens kunnen allergische reacties ontstaan, indien intacte proteïne-moleculen de beschadigde darmwand passeren en vervolgens de bloedbaan bereiken;
- klachten, verband houdende met een verzwakt immuunsysteem (vaak de opvolgende fase van over reactiviteit, zoals recidiverende infecties;
- hormonale klachten, waaronder vooral hypoglykemie (met als gevolg onder meer hersenstofwisselingsproblemen in de vorm van “psychische klachten”: irrationele angsten, depressies e.d.);
- klachten, verband houdende met de afscheiding van toxines door de candida:- schimmels, zoals psychische problemen, overbelasting van ontgiftingsorganen, immunosuppressie, e.a.;
- fatigue, als gevolg van voorgaande stoornissen en ook als gevolg van.’ * de hypoglycemie, en * het sterk verminderde vermogen van elke candida-patiënt 0m voedingsenergie optimaal om te zetten in bio—energie. Dit is niet alleen het gevolg van de gebrekkige spijsvertering, maar ook. van voedselallergieën en intoleranties in het spijsverteringskanaal (gasvorming is hier vaak een goede indicator) en vermoedelijk eveneens van een sterk gedaalde activiteit van de energiestofwisseling.
Dit geheel van symptomen, in de VS wel candida-related-complex genaamd, is, hoewel zeker niet levensbedreigend wel een ziektebeeld dat het welzijn van de patiënt steeds verder minimaliseert. In de terminale (onbehandelde) fase leeft de patiënt vrijwel als een kasplant: hij/zij heeft totaal geen energie meer, is overal allergisch voor, heeft absoluut geen stressbeheersing meer en is depressief Men is dan allang arbeidsongeschikt. Wilt u weten of u last hebt van schimmels, maak een afspraak bij de Praktijk voor Natuurgeneeswijze tel: 035-6952965, wij kunnen u helpen.